Waar is de tijd?

Vandaag besef ik me ineens dat we in de zesde maand van 2020 zijn beland. Wacht, zo snel?! Naast alle andere vervelende dingen, eet corona ook nog onze tijd.

De jaarwisseling voelt twee maanden geleden. Die periode dat het zoveel regende vorige week? Nee, het is al maanden kurkdroog. In januari ben ik begonnen als freelancer. Spannend! Maar stiekem alweer vijf maanden bezig.

Het leven vliegt deze lente. Waarom? Corona maakt het leven betrekkelijk eentonig. Opstaan, werken, Netflixen, slapen, repeat. Weinig reizen, veel dezelfde omgeving. Waarom voelt het juist dan alsof de tijd snel gaat? Dat heeft met onze hersenen te maken.

Hersenen gebruiken veel energie en opereren, als het even kan, zo effecient mogelijk. In tijden van corona slaan je hersenen weinig op. Zie het als een soort compressie van herinneringen die ongeveer hetzelfde zijn. Kleine kanttekening: bij deze compressie wordt ook je tijdsbesef gecomprimeerd. En zo, poef, drie maanden verder.

De remedie: nieuwe dingen doen. Nieuwe dingen kunen niet gecomprimeerd worden. Ga maar na, de eerste week van je vakantie duurt net zo lang als de laatste drie. De eerste maand van je nieuwe baan lijkt een half jaar te duren. Een kindertijd duurt enorm lang, want alles is nieuw.

Gelukkig hebben we nu weer wat bewegingsruimte. Op zoek naar avontuur!